Idealiter is vóór de bevalling al bekend of het kind is aangedaan. Dit kan met een vruchtwaterpunctie en DNA onderzoek (zie ook zwangerschap). Regelmatig is echter niet bekend of het kind aangedaan zal zijn. Afhankelijk van de erfelijke stollingsziekte van de ouders zal het kind in een hemofiliebehandelcentrum geboren moeten worden, dan wel ter observatie opgenomen moeten worden in een perifeer ziekenhuis.

Het advies om ‘atraumatisch’ te bevallen bij een mogelijk aangedaan kind, dus zonder gebruik van forceps of vacuümextractor, leidt er in de praktijk toe dat sneller over wordt gegaan tot een keizersnede. Dit geeft echter een hoger bloedingsrisico voor de moeder dan een vaginale bevalling. De maternale risico’s van een keizersnede zijn bovendien niet alleen geldend voor de index zwangerschap maar ook voor de zwangerschappen daarna. Het obstetrische beleid ten aanzien van het kind moet daarom zorgvuldig afgewogen én voor de bevalling vastgelegd te zijn in een multidisciplinair partusplan, zie ook zwangerschap en bevalling en kraambed.